Opmerking van de redacteur: dit artikel bevat spoilers voor de première-aflevering van “Matlock”.

De juridische procedure is een vast onderdeel van netwerktelevisie, dus het is geen verrassing dat er dit najaar verschillende nieuwe programma’s in het genre in première gaan.

De meest opvallende is de CBS-serie “Matlock”, met in de hoofdrol de legendarische Kathy Bates als Madeline “Matty” Matlock, een advocate die uit haar pensioen is gekomen en via oplichting haar weg naar een baan bij een groot advocatenkantoor in New York heeft gevonden.

Als de originele “Matlock” van voor jouw tijd was, vrees dan niet: CBS factureren de show als een “reimagining” van de originele serie. Het komt vooral naar voren als een terugkerende grap tussen de personages en heeft geen echte invloed op de plot.

Hoewel de show zondagavond in première ging als “een voorproefje”, zal deze pas medio oktober terugkeren, wanneer deze op het daadwerkelijke tijdslot wordt uitgezonden: donderdag om 21.00 uur. (De show zal ook worden gestreamd op Paramount+.)

Erin E. Evans en Marina Fang van HuffPost hebben de eerste zes afleveringen van de serie gezien. Hieronder bespreken we wat we tot nu toe van “Matlock” vinden, de sterke en zwakke punten, de grote onthulling aan het einde van de aflevering van zondagavond en het verwarrende releaseschema.

Erin: Kijk, ik zal altijd voor Kathy Bates verschijnen. Ze is een legende en het is erg cool om een ​​show te zien die om haar heen is gebouwd. (Ik leef nog steeds voor haar zin bij de Emmy’s van de andere avond: “Weet je hoe moeilijk het was om een ​​date te krijgen na ‘Misery’?”) En dan te bedenken dat ze op het punt stond om met pensioen te gaan voordat deze “Matlock” reboot kwam!

Hoe dan ook, ze is geweldig in de rol, zoals je zou verwachten. Ik vind de banden die ze met haar collega’s opbouwt leuk (maar ik zal er later meer over vertellen). Ik vind het ook geweldig dat ze tegenover Sam Anderson speelt (die ik geweldig vond als Bernard in “Lost”). Het was ook leuk om andere ouder wordende acteurs in de serie te zien, zoals Hal Williams (“227”) en Patricia Belcher, die al sinds het begin van de jaren ’90 een werkende acteur is en die ik in alles heb gezien, van kleine rollen in “Sister, Sister” tot “Martin” tot “One on One”.

Zoals meerdere procedurals volgt het elke week een hoofdzaak, dus we krijgen een verscheidenheid aan kwesties te zien die worden onderzocht door het rechtssysteem en dit advocatenkantoor. Eme Ikwuakor is ook zo knap, en het is echt leuk om wat eye candy in de show te hebben.

Jachthaven: Kathy Bates is de beste. Ze is een van die acteurs die ervoor zorgt dat ik voorover leun in mijn stoel en meer aandacht besteed als ze op het scherm verschijnen. Ik meen dit oprecht, maar naast haar kenmerkende rollen heb ik veel middelmatige tot slechte films gezien, gewoon omdat zij de beste rol speelde. Ze tilt alles waar ze in speelt echt naar een hoger niveau, dus is zij natuurlijk de grootste trekpleister van deze show. In de handen van een mindere acteur zou Matty wat mij betreft te bizar overkomen, maar Bates zet de balans van het personage echt goed neer.

Ja, Bernard uit “Lost”! Ik weet niet waarom het me drie afleveringen kostte om te beseffen waarom hij er zo bekend uitzag. Dat is een geweldig iets aan netwerk-tv-casts: ze zitten vol met mensen die je misschien herkent van verschillende shows en in verschillende rollen. Jason Ritter en Skye Marshall als Matty’s nieuwe collega’s (en kibbelende ex-echtgenoten) zijn geweldig, net als Leah Lewis uit “The Half of It” als een junior advocaat bij het bedrijf.

Een van de centrale thema’s van de show is hoe Matty een oudere vrouw is die vaak onzichtbaar is of niet serieus wordt genomen. In elke aflevering weet ze dat te ondermijnen en haar schijnbare onzichtbaarheid in haar voordeel te gebruiken, zoals onopgemerkt ergens naartoe gaan om een ​​belangrijk stuk bewijs in de zaak te vinden of haar ontwapenende aanwezigheid gebruiken om vertrouwen op te bouwen bij een potentiële getuige. Ik ben benieuwd hoe de show hierop blijft voortbouwen gedurende het seizoen.

Erin: Ik ben dol op netwerk-procedurals. Ik denk dat de voorspelbaarheid ervan ervoor zorgt dat ik blijf kijken. Het format helpt me om dit soort shows in een hokje te plaatsen: “Kijk hiernaar als je probeert te chillen, of kijk hiernaar op zaterdagochtend als je kunt multitasken en je afwas kunt doen. Natuurlijk is het geen show die ik iedereen ga vertellen om te kijken, maar het is wel het soort show dat ik af en toe aanzet als ik wat entertainment nodig heb.

Ik vond het lastig om te beslissen of ik de jonge advocaten van het bedrijf, gespeeld door David Del Rio en Leah Lewis, wel leuk vond. Later in het seizoen begonnen ze me te bekoren, maar er was iets mis met hun energie aan het begin van de serie. Misschien is dat van nature zo, aangezien ze eigenlijk gewoon pionnen zijn in het bedrijf die proberen hun weg te vinden in wat hun eerste professionele baan lijkt te zijn. Uiteraard moesten er naast Matty nog andere collega’s zijn die geen partners waren, maar ik wil eigenlijk dat ze meer te doen hebben.

Eén verandering die ik aan de serie had willen aanbrengen? Niet elke show hoeft 43 minuten te duren. Ik denk dat het tempo beter had gekund als de show in een tijdsslot van 30 minuten had gepast. We hebben meer shows van 30 minuten nodig!

Jachthaven: Ik snap je punt helemaal. Ik moet mezelf eraan herinneren dat de voorspelbaarheid van netwerkprocedures geruststellend kan zijn, zoals je zei. Bij het verslaan van tv hebben we vaak een buitensporige focus op wat nieuw en fris is, vooral als het gaat om “prestige-tv”. Maar het is de moeite waard om te onthouden dat er veel waarde zit in het beproefde en vertrouwde, en er is een reden dat netwerk-tv-schema’s vol staan ​​met de oude vertrouwde dingen: misdaad, juridische en medische procedures.

Jouw punt over tempo brengt me bij een andere ergernis van mij over netwerkshows: een deel van de traagheid komt door die momenten waarop een personage precies uitlegt wat er gebeurt, of welk groot probleem de aflevering behandelt, vaak op een soort onhandige, inefficiënte manier. Het is zo’n cliché! Maar ik snap het — we hebben allemaal behoefte aan shows waarin we niet op elke seconde of elk frame hoeven te letten of ons hoeven af ​​te vragen of we een cruciaal detail hebben gemist.

Ik vind de acteurs die de jonge advocaten spelen leuk, maar ik ben een beetje moe van de “generatiekloof”-dynamiek tussen hen en Matty. Veel van hun interacties zijn gebaseerd op: “Kijk, zij zijn jong en Matty is oud!” Een beetje overdreven.

Dit is een klein puntje van kritiek, maar de running joke over hoe Matty dezelfde naam heeft als “Matlock” in de originele show, en de daaropvolgende grap erover, wordt na een tijdje oud. Maar ik snap dat ik niet de doelgroep ben voor die grap.

Erin: Ik ben vrij makkelijk tevreden te stellen als het om dit soort dingen gaat, dus ik hou van de twist! Ik vind dat de show echt een goede energie krijgt als Matty details probeert te achterhalen over de partners en hun betrokkenheid bij een zaak over opioïden. Ze sluipt rond, bedenkt manieren om technisch onderlegd te zijn en is de mensen om haar heen herhaaldelijk te slim af. Ik ben benieuwd hoe ze dit volhouden — en of het ooit Matty’s aanpak van haar werk bij het bedrijf verandert.

Jachthaven: De wending bracht me van mijn stuk. Het infiltreren van het advocatenkantoor dat het opioïdenbedrijf vertegenwoordigde dat verantwoordelijk is voor de dood van je dochter, lijkt een omweg voor Matty om gerechtigheid te zoeken voor haar dochter. Het vereist veel opschorting van ongeloof — maar ik snap dat ik hier een beetje te veel over nadenk. Narratief gezien is het logisch: het geeft de show een seizoenlange boog naast de “zaak van de week”-afleveringen. Hoe zal Matty de misleiding volhouden? Komt haar geheim aan het licht? Blijf op de hoogte!

Jachthaven: We moeten het hebben over het bizarre releaseschema! Bij netwerktelevisie draait het allemaal om regelmaat: je weet precies hoe laat je show is en je gaat er elke week voor zitten om hem te kijken. Maar het releaseschema voor “Matlock” — excuseer me als ik dit even opzoek — lijkt tegenstrijdig met het doel om mensen daadwerkelijk naar deze show te laten kijken.

Ah, hier is de e-mail die CBS ons stuurde. Ik plak de uitleg van het schema er volledig bij, zodat mensen kunnen zien dat het een beetje belachelijk is.

De serie wordt in meerdere fasen gelanceerd, te beginnen met een voorproefje van de pilotaflevering, gevolgd door een toegift van de pilotaflevering in het reguliere tijdslot van de serie op donderdagavond, gevolgd door een originele aflevering tijdens de officiële premièreweek van CBS. De serie ziet er als volgt uit:

• Zondag 22 september (20:00-21:00 uur, ET/PT): SNEAK PEEK van de première-aflevering (“Pilot”) na de seizoenspremière van 60 MINUTES
• Donderdag 10 oktober (21:00-22:00 uur, ET/PT): TOEVLUCHT van de première-aflevering (“Pilot”)
• Donderdag 17 oktober (21:00-22:00 uur, ET/PT): CBS PREMIERE WEEK aflevering twee (“Rome in a Day”)

Dus, als je het goed wilt begrijpen: het wordt uitgezonden op donderdag om 21.00 uur — uiteindelijk. CBS blijft dit doen, en ik vraag me af of het voor hen heeft gewerkt. Het lijkt een hoop onnodige verwarring.

Erin: Klopt, CBS deed dit ook met “Elsbeth” voor het eerste seizoen. Als fan van Carrie Preston en haar personage uit de “The Good Wife”-franchise keek ik echt uit naar die serie, maar toen leek het onmogelijk om bij te houden wanneer de serie daadwerkelijk werd uitgezonden. Waarom niet gewoon wachten tot oktober om “Matlock” wekelijks officieel te lanceren? De “sneak peek” van het geheel lijkt vreemd genoeg. Maar er komt ook ZO VEEL TV in september dat ik echt een paar weken langer had kunnen wachten tot deze serie in première ging. De herfsttelevisie lijkt sowieso steeds later te beginnen, dus we hadden dit gewoon in de tweede week van oktober kunnen laten beginnen.

Jachthaven: Ik weet dat netwerkprocedures niet bedoeld zijn om op deze manier te bekijken, maar “Matlock” is het soort show waar ik misschien een paar afleveringen per paar weken naar kijk om op de hoogte te blijven, maar waar ik geen afspraak voor maak. Met andere woorden, er is genoeg om me enigszins te intrigeren, maar niet genoeg om het een must-see te noemen.

Erin: Ik blijf zeker kijken. We hebben de eerste zes afleveringen uitgezonden en de show krijgt eindelijk wat meer energie. Ik kijk ernaar uit om te zien hoe Matty haar doelen bij het bedrijf bereikt. Zal ik op donderdagavond kijken? Nee. Maar ik zal het zeker in mijn weekenden inplannen.