Nadat de 22-jarige Amerikaanse Margaret Abbott het vrouwengolftoernooi won op de Olympische Zomerspelen van 1900 in Parijs, hing er geen gouden medaille om haar nek. Er was geen podiumplaats toen de Stars and Stripes werden gehesen, geen homecoming parade, geen foto op de voorkant van een Wheaties-doos.

Abbott verliet de baan zonder te beseffen dat ze zojuist de eerste Amerikaanse vrouw was geworden die een Olympisch onderdeel had gewonnen. Tot aan haar dood in 1955 bleef ze zich onbewust van haar rol in de sportgeschiedenis.

De Olympische Zomerspelen van 1900 leken weinig op het wereldwijde sportspektakel van vandaag. Verre van Parijs te verslinden, was de tweede editie van de moderne Olympische Spelen een sideshow van de Wereldtentoonstelling die gelijktijdig in de Franse hoofdstad werd gehouden. Het bedrijf dat de Wereldtentoonstelling van 1900 in Parijs organiseerde, beheerde ook het schema van losjes georganiseerde sportevenementen die zich over zes maanden uitstrekten en eclectische wedstrijden omvatten zoals touwtrekken, Baskisch pelota, vliegeren en duivenraces.

Het was verre van duidelijk welke evenementen deel uitmaakten van het Olympische programma en welke werden gehouden in samenhang met de Wereldtentoonstelling. Toen Abbott in oktober 1900 meedeed aan een golftoernooi dat door de tentoonstelling werd georganiseerd, dacht ze dat ze alleen maar meedeed om het kampioenschap van Parijs.

Margaret Abbott excelleert op de links

Abbott werd in 1878 in India geboren en was een baby toen haar Amerikaanse vader stierf en haar moeder, Mary Abbott, haar naar de Verenigde Staten bracht. Ze werkte als literair redacteur voor de Chicago Tribune En Chicago Times-HeraldMary begon met een nieuwe sport die in de jaren 1890 populair werd in de high society: golf. Ze introduceerde het spel bij haar dochter. Margaret speelde bij de Chicago Golf Club en bleek een snelle leerling te zijn. Ze won verschillende lokale toernooien. De statige tiener, bijna 1,80 meter lang, werd in de krantenpagina’s van de society omschreven als een “felle concurrent” met een “stijlvolle backswing.”

Golfers kijken toe hoe een man zijn swing demonstreert. Margaret Abbott staat rechts met een strohoed en een zwart neklint.

“Margaret Abbott bezit een natuurlijk talent voor het spel”, meldde de Interoceanisch in 1898. “Miss Abbott speelt golf met uitzonderlijke gratie en ziet er buitengewoon goed uit op de links. Haar drive is van aanzienlijke lengte en op de green voelt ze zich helemaal op haar gemak.” De krant voorspelde dat Abbott “een van de beste vrouwelijke golfers in de Verenigde Staten” zou worden.

“Toen ze golf speelde in Chicago, kreeg ze veel complimenten in de societycolumns over haar bekwaamheid als golfer”, zegt Paula Welch, emerita hoogleraar aan de University of Florida en Olympisch historicus. “Ik weet niet of ze eraan dacht om een ​​rolmodel te zijn en ik denk niet dat ze zichzelf als een pionier zag, maar ze was echt een padvinder.”

Moeder en dochter verhuisden in 1899 naar de Franse hoofdstad, waar Mary een reisgids voor vrouwen over Parijs schreef en Margaret, die net zo goed met een penseel overweg kon als met een putter, kunst studeerde onder Edgar Degas, Auguste Rodin en Pierre-Auguste Renoir. Toen de eeuw ten einde liep, werd Parijs het middelpunt van de wereldwijde aandacht toen bezoekers en atleten naar de stad afdaalden voor de Wereldtentoonstelling en de Olympische Zomerspelen.

Vrouwen maken hun Olympisch debuut in Parijs

Net als de oude Olympische Spelen waarnaar het model werd gemaakt, verboden de eerste moderne Olympische Spelen in 1896 vrouwen om deel te nemen. Vier jaar later mochten echter 22 vrouwen (van de bijna 1.000 atleten) deelnemen aan de Olympische Zomerspelen van 1900 in geselecteerde sporten die sociaal aanvaardbaar werden geacht voor vrouwen, zoals croquet, paardensport, tennis en golf.

Gekleed in lange mouwen en rokken tot aan de enkels namen Mary en Margaret Abbott samen met acht andere vrouwen deel aan een toernooi van negen holes dat werd georganiseerd door de tentoonstelling in Compiègne, 80 kilometer ten noorden van Parijs, op 3 oktober 1900. Onder de golfers die op de Compiègne Golf Club een balletje sloegen, waren vijf Franse vrouwen en vijf Amerikaanse socialites die in Europa studeerden of op vakantie waren.

De grootste galerieën volgden Margaret toen ze een 47 scoorde, twee slagen beter dan Polly Whittier uit Boston, een afstammeling van dichter John Greenleaf Whittier die haar zomers doorbracht met golfen in St. Moritz, en zes slagen beter dan New Yorkse socialite Myra Pratt, die later trouwde met een Servische prins. Mary Abbott schoot een 65 in wat de enige keer is dat een moeder en dochter aan hetzelfde onderdeel deelnamen tijdens dezelfde Olympische Spelen.

Na haar overwinning ontving Margaret Abbott een oude Saksische porseleinen kom, gemonteerd in gebeiteld goud, maar er was geen enkele aanwijzing dat ze een Olympisch onderdeel had gewonnen. (Gouden medailles werden pas de traditionele prijs voor Olympische kampioenen tijdens de Zomerspelen van 1904.)

In 1902 trouwde Abbott met humorist en politiek satiricus Finley Peter Dunne. Het stel kreeg drie zonen en een dochter, die zich er allemaal niet van bewust waren dat hun moeder Amerika’s eerste vrouwelijke Olympische kampioen was geweest, totdat een speurende Olympische historicus het nieuws bracht tientallen jaren na Abbotts dood in 1955.

Olympisch historicus laat Abbotts Olympische glorie herleven

In 1973 bezocht Paula Welch het hoofdkwartier van het Amerikaanse Olympisch Comité in New York City om onderzoek te doen voor haar proefschrift over Amerikaanse vrouwelijke Olympiërs toen ze de naam van de eerste vrouw (verkeerd gespeld als “Abbot”) zag op een plaquette met de lijst van Amerikaanse voormalige kampioenen. Welch vermoedt dat Abbotts naam op de plaquette terechtkwam omdat deze was opgenomen in een overheidsrapport over de tentoonstelling in Parijs, waarin zij werd vermeld als de kampioen van het vrouwengolftoernooi.

Omdat ze niemand kon vinden die op de hoogte was van Abbotts verhaal, bracht Welch een decennium door met het zelf zoeken naar antwoorden. Nadat ze door microfilmrollen en vervaagde kranten had gebladerd om alles te weten te komen wat ze over de golfer kon vinden, publiceerde Welch haar bevindingen in de uitgave van oktober 1982 van De OlympiërVervolgens nam ze contact op met een van Abbotts zonen, Peter Dunne, die voor het eerst hoorde dat zijn moeder Olympisch kampioen was.

“Er waren veel vrouwen die de sport vooruit hielpen vóór Title IX, en zij kregen niet echt erkenning,” zegt Welch. “Margaret Abbott was gewoon toevallig op het juiste moment op de juiste plek, en toen die deur in 1900 werd geopend, bleven vrouwen deelnemen aan de Olympische Spelen.”

Na het toernooi van 1900 bleef golf van het Olympische programma tot de Zomerspelen van 2016 in Rio de Janeiro, wat betekende dat Abbott meer dan een eeuw lang de regerend Olympisch golfkampioen voor vrouwen bleef. Dankzij Welchs herleving van de herinnering aan de golfster werd Abbott in 2023 postuum opgenomen in de Illinois Golf Hall of Fame.

Olympische damesgymnastiek: topmomenten

Herbekijk enkele van de meest opwindende mijlpalen in de sport.

• 1948Eerste teammedaille voor Amerikaanse vrouwen
• 1964Larisa Latynina is de beste in het aantal medailles
• 1976Nadia Comăneci scoort een perfecte 10
• 1986Mary Lou Retton wint allround goud
• 1996De ‘Magnificent 7’
• 2021Simone Biles evenaart Miller in medailles

1948 Eerste teammedaille voor Amerikaanse vrouwen

De VS wint haar eerste teammedaille voor vrouwengymnastiek op de Olympische Zomerspelen in Londen. De Amerikaanse vrouwen winnen brons, Hongarije wint zilver en Tsjechoslowakije wint goud. Meer

1964 Larisa Latynina is de beste in het aantal medailles

1976 Nadia Comăneci scoort een perfecte 10

1986 Mary Lou Retton wint allround goud

1996 De ‘Magnificent 7’

2021 Simone Biles evenaart Miller in medailles