Toen Songgu Kwon eerder deze maand naar de stembus ging, wilde hij graag Ohio helpen een onafhankelijke herverdelingscommissie aan te stellen. De stripboekenschrijver en -illustrator, die in de buurt van Athene woont, heeft een hekel aan het proces waarmee politici Ohio hebben opgedeeld in congres- en wetgevende districten die hen bevoordelen, waardoor de Republikeinen een grote meerderheid kunnen verwerven. Hij was dus blij dat stemrechtgroepen dit najaar nummer 1, een voorstel bedoeld om eerlijkere kaarten te creëren, op de stemming in Ohio hadden geplaatst.

“Ik steun alle maatregelen die het proces eerlijker maken en de wil van het volk weerspiegelen, in plaats van de politici te laten beslissen hoe ze verder gaan”, zegt Kwon.

In het stemhokje bekeek hij de tekst die voor hem lag. Op zijn stembiljet stond dat door ‘ja’ te stemmen een panel zou worden opgericht ‘dat nodig is om de grenzen van de wetgevende en congresdistricten van de staat te doorbreken’, en dat het ‘de grondwettelijke bescherming tegen gerrymandering zou intrekken’.

Dus stemde Kwon ‘nee’ tegen de maatregel. Gezien wat hij zojuist had gelezen, dacht hij, moest dat wel de manier zijn om steun te betuigen voor een onafhankelijke herverdeling. Hij was van plan ‘ja’ te stemmen, maar hij werd van de wijs gebracht door de taal die hij zag; hij vermoedde dat hij het bij het verkeerde eind had gehad of een recente ontwikkeling had gemist. “Het taalgebruik leek heel specifiek: als je ‘ja’ stemt, ben je voor gerrymandering”, herinnert hij zich nu gefrustreerd.

Maar toen hij het stembureau verliet en de aantekeningen met zijn vrouw vergeleek, kwam hij er al snel achter dat hij een fout had gemaakt: hij had zojuist gestemd voor het behoud van de status quo. Om het nieuwe, onafhankelijke proces tot stand te brengen en de herverdeling van gekozen functionarissen af ​​te schaffen, zoals zijn bedoeling was, had hij ‘ja’ moeten stemmen.

Kwon zegt dat hij in de war raakte door de taal die werd bedacht en op het stembiljet werd geplaatst door Republikeinse functionarissen uit Ohio. De ambtenaar die het meest direct verantwoordelijk is voor deze taal, minister van Buitenlandse Zaken Frank LaRose, had een directe hand bij het opstellen van de gerrymandered kaarten waar Kwon tegen is en die de hervorming zouden afwikkelen.

“Ik had niet gedacht dat ze zo ver zouden gaan om gewoon te liegen en een woord te gebruiken dat het ene betekent om iets anders te beschrijven,” vertelde Kwon me. “Ze gebruiken de term gerrymandering om een ​​poging te beschrijven om de gerrymandering daadwerkelijk op te lossen.”

Hij voegde eraan toe: “Ik dacht dat dit een serieus document was, en dat er een bepaalde standaard zou zijn.” Andere Ohioanen hebben de afgelopen dagen soortgelijke verhalen naar voren gebracht, waarbij ze klaagden dat ze ‘ja’ wilden stemmen, maar door de taal van het stembiljet werden misleid om dat niet te doen.

Nu hangt het lot van de herverdelingshervorming in Ohio af van de vraag of de voorstanders deze verwarring kunnen wegnemen en het woord kunnen verspreiden onder alle inwoners die van plan zijn het te steunen.

Het resultaat zal bepalen wie toekomstige congres- en wetgevende districten krijgt, en het kan zijn dat er al in 2026 zetels zullen verschuiven. Maar meer nog: het dispuut draagt ​​bij aan een groter verhaal over de levensvatbaarheid van de directe democratie in Ohio. Afgelopen zomer heeft de Republikeinse Partij een amendement ingediend dat het veel minder waarschijnlijk zou hebben gemaakt dat toekomstige door burgers geïnitieerde maatregelen zouden slagen. Dat voorstel mislukte, maar Mia Lewis, adjunct-directeur van Common Cause Ohio, vertelde me destijds dat ze verwachtte dat de Republikeinse leiders dit jaar ‘terug zouden komen en het opnieuw zouden proberen’. Nu zegt ze dat dat precies is wat ze deden toen ze de stemtaal van deze laatste maatregel verdraaiden.

Lewis hielp dit jaar bij het organiseren van nummer 1. En net als in de zomer van 2023, zei ze, worden staatsfunctionarissen “bedreigd door het idee dat de bevolking van Ohio macht zou hebben.”

“Ze hebben begrepen dat de inwoners van Ohio geen gerrymandering willen, ze hebben niets goeds te zeggen over het stemmen tegen ‘nee’,” zei ze, ‘dus het enige wat ze kunnen zeggen is: als je ‘ja’ stemt, dan We vereisen gerrymandering, wat precies het tegenovergestelde is van de waarheid.’

Nummer 1 zou de staatsgrondwet wijzigen om een ​​nieuw panel te creëren dat de districten van Ohio zou opstellen. Het zou bestaan ​​uit vijftien burgers die door gepensioneerde rechters uit een groep aanvragers zouden worden geselecteerd; het orgaan zou vijf geregistreerde Republikeinen, vijf geregistreerde Democraten en vijf mensen moeten omvatten die geen van beide zijn. Gekozen functionarissen zouden uitgesloten worden van het dienen van de commissie.

Een onafhankelijke commissie zou een enorme verandering betekenen ten opzichte van de huidige wet, die de bevoegdheid verleent om districten onder te brengen in een panel van gekozen functionarissen, waaronder de gouverneur, de minister van Buitenlandse Zaken en aangestelden van wetgevende leiders. De grondwet vereist al dat nieuwe kaarten bepaalde principes van eerlijkheid respecteren. Maar toen het Hooggerechtshof van Ohio in 2022 de Republikeinse gerrymanders zeven keer neersloeg en het proces rechtvaardigde, negeerden de Republikeinse leiders de uitspraken en liepen de klok uit totdat ze in de tussentijd van 2022 een meer conservatieve rechtbank kregen. Probleem 1 zou ook strengere eerlijkheidscriteria codificeren die de nieuwe commissie moet respecteren.

De coalitie die nummer 1 heeft opgesteld, heeft genoeg handtekeningen verzameld om het op het stembiljet te zetten. Maar als minister van Buitenlandse Zaken kreeg LaRose de kans om de officiële samenvatting van de maatregel te schrijven. LaRose was een actieve speler geweest in het herverdelingsproces dat de huidige kaarten in het voordeel van de GOP had opgesteld, maar schreef zijn voorgestelde samenvatting op een manier die suggereerde dat nummer 1 het waarschijnlijker zou maken dat Ohio gerrymandered zou worden. Voorstanders van nummer 1 klaagden onmiddellijk dat zijn tekst misleidend was.

Ze werden nog bozer nadat het ontwerp van LaRose ter beoordeling werd voorgelegd aan de Ohio Ballot Board, een vijfkoppig orgaan waartoe ook LaRose behoort en een Republikeinse meerderheid heeft. Tijdens dat proces stelde Theresa Gavarone, senator en bestuurslid van de Republikeinse staat, de specifieke bewoording voor die volgens Kwon hem het meest in de war bracht: ze stelde voor de term ‘gerrymander’ te gebruiken om te beschrijven hoe in Issue 1 een commissie nodig zou zijn om de staat te verdelen.

Gavarone’s voorgestelde aanpassing werd onthaald op gehijg en geschrokken gelach van het publiek. (Dit is te horen in de opnameduur van 1:35:20.) Staatsvertegenwoordiger Terrence Upchurch, een van de twee Democraten in het bestuur, lachte toen verbijsterd toen hij de kans kreeg om op Gavarone te reageren. Toch keurde een meerderheid van de raad het ontwerp van LaRose en het amendement van Gavarone goed.

Stemrechtgroepen haastten zich naar de rechtbank en vroegen om schrapping van de taal. Maar het Hooggerechtshof van de staat, dat een nipte meerderheid van de Republikeinse Partij heeft, heeft deze in september afgewezen en het grootste deel van de stemmingssamenvatting gehandhaafd.

De vier Republikeinse rechters zeiden dat het juist was om te zeggen dat de nieuwe onafhankelijke commissie Ohio zou ‘gerrymanderen’, omdat zij de taak zou krijgen om rekening te houden met partijdigheid, ook al is het de bedoeling om een ​​gelijkmatiger verdeelde kaart te tekenen.

De drie Democratische rechters waren het daar woedend mee oneens. Rechter Jennifer Brunner schreef in een afwijkende mening: “We zouden een bijna volledige herformulering nodig hebben van wat misschien wel de meest verbluffend hoogdravende stemtaal is die kiezers in Ohio ooit zullen hebben gezien.”

Volgens Derek Clinger, een advocaat uit Ohio die in het verleden stemrechtzaken heeft geprocedeerd voor het Hooggerechtshof van Ohio, gebruiken veel staten een systeem zoals dat van Ohio: ze vragen gekozen partijfunctionarissen om stemoverzichten op te stellen. Toch doen sommigen het anders. Oregon selecteert bijvoorbeeld willekeurig burgers om elkaar te ontmoeten en schrijft verklaringen waarin elke stemmaatregel wordt samengevat.

Maar wat Clinger frustreert is dat de staatsgrondwet van Ohio ‘werkbare normen’ bevat die bedoeld zijn om toezicht mogelijk te maken op de beslissingen die door staatsfunctionarissen worden genomen; er staat dat de taal op het stembiljet de kiezers niet kan misleiden, bedriegen of bedriegen. Clinger zei: “Je hebt deze norm, maar je had een meerderheid (in het Hooggerechtshof van de staat) die dat negeerde.”

Sommige rechters in Ohio zijn van mening dat het niet de bedoeling is dat zij een sterke toezichthoudende rol spelen. Pat DeWine, een Republikeinse rechter die ook de zoon is van de gouverneur van Ohio, heeft zelfs een binnenkort verschijnend essay over de kwestie. DeWine geeft toe dat de Ohio Ballot Board “bestaat uit partijdige actoren die prikkels kunnen hebben om taal op te stellen die op zijn minst subtiel de ene of de andere kant bevoordeelt.” Maar de rechtbank moet op haar hoede zijn om ze niet in twijfel te trekken, schrijft hij: “Het houdt alleen toezicht op de buitenste grenzen van de discretionaire bevoegdheid van het bestuur.”

Clinger, die nu werkt bij het State Democracy Research Initiative, een onderzoekscentrum aan de rechtenfaculteit van de Universiteit van Wisconsin, is het daar niet mee eens. Hij wijst op een afzonderlijk dispuut dat zich dit najaar in Utah afspeelde: daar stelden de Republikeinen een referendum voor dat bedoeld was om wetgevers in staat te stellen gemakkelijker door burgers geïnitieerde maatregelen ongedaan te maken, terwijl ze ook stemverklaringen vervaardigden waarin werd beweerd dat hun voorstel ‘het initiatiefproces zou versterken’.

Het Hooggerechtshof van Utah vernietigde deze maatregel in september en schreef dat een referendum ‘in zulke bewoordingen en in een zodanige vorm op het stembiljet moet worden geplaatst dat de kiezers daardoor niet in verwarring raken’.

“Ondanks de partijdige implicaties van de zaak leek het Hooggerechtshof van Utah in staat om in goed vertrouwen te beoordelen of de stemtaal het voorstel eerlijk omschreef,” zei Clinger. “Het belangrijkste voor mij is dat het personeel van de rechtbank zo belangrijk is.”

De samenstelling van het Hooggerechtshof van Ohio staat dit najaar op het spel, omdat de staat verkiezingen houdt voor drie van zijn zeven zetels. De Republikeinse partij zou haar meerderheid kunnen uitbreiden van 4-3 naar 6-1, maar de Democraten hebben ook de mogelijkheid om de rechtbank in hun voordeel om te draaien.

Noch Gavarone, noch LaRose reageerden hierop Bouten‘verzoeken om commentaar op dit verhaal. LaRose zei vorige maand in een verklaring dat de beslissing van de rechtbank “een enorme overwinning was voor de kiezers in Ohio, die een eerlijke uitleg verdienen over wat hen wordt gevraagd te beslissen.”

Als nummer 1 wordt aangenomen, zou de staat snel een nieuwe commissie moeten oprichten om tegen de tussentijdse verkiezingen van 2026 nieuwe kaarten te maken. Maar voorlopig zijn de voorstanders van de hervorming erop gericht de maatregel over de finish te krijgen.

Uit een peiling die deze maand door YouGov werd gehouden, bleek dat de steun voor nummer 1 een grote voorsprong had van meer dan 20 procentpunten. Maar in het onderzoek werd niet de feitelijke taal gebruikt die mensen op hun stembiljet zien; in plaats daarvan werd gevraagd hoe de respondenten zouden stemmen nadat ze hen hadden verteld dat “een ‘ja’-stem een ​​nieuwe tweeledige herverdelingscommissie zou oprichten” en “partijdige gerrymandering zou verbieden.” Dat is precies de verklaring waar de voorstanders zich zorgen over maken, en die zal niet op de maatstaf liggen.

“Ik ga helemaal niet gerust zijn totdat de verkiezingsresultaten bekend zijn”, zei Lewis. Ze zegt dat ze zich zorgen maakt over ‘veel verwarring en doelbewuste verkeerde informatie’ tijdens de campagne, zoals bijvoorbeeld de onjuiste beweringen van Republikeinse tegenstanders van de maatregel dat wetshandhavers en veteranen niet in aanmerking zouden komen voor zitting in de herverdelingscommissie.

Citizens Not Politicians, de commissie die de ‘ja’-campagne voert, probeert kiezers te bereiken en uit te leggen wat de maatregel feitelijk doet. De groep lanceerde dit najaar een advertentie waarin voormalig opperrechter Maureen O’Connor de kiezers vertelt dat politici die tegen nummer 1 zijn, tegen hen hebben “gelogen”. O’Connor, een Republikein, stemde ervoor om de Republikeinse Gerrymanders in 2022 te vernietigen; Sinds ze twee jaar geleden haar ambt verliet, heeft ze meegeholpen aan de kampioen van nummer 1.

De commissie achter de ‘nee’-campagne, Ohio Works, publiceert ook advertenties. Ze hebben dezelfde strategie gebruikt als de Ohio Ballot Board, namelijk om kwestie 1 te associëren met gerrymandering. In reactie op de kritiek dat sommige kiezers zich door deze karakterisering voor de gek gehouden voelen, heeft een woordvoerder van Ohio Works gezegd: “Als mensen naar binnen gaan en van plan zijn voor nummer 1 te stemmen, de taal van het stembiljet lezen en nee stemmen, zijn ze niet in de war.”

Maar Kwon, de stripboekenschrijver, waarschuwt andere kiezers in Ohio: ‘Wees voorzichtig. Als je de beschrijving leest, zullen ze elke poging om de huidige districten te veranderen, gerrymandering noemen. Dat is wat mij echt raakte.”

“Ik zou alleen maar willen zeggen dat als je ‘ja’ stemt, je stemt voor de hervorming van het huidige districtssysteem,” voegde hij eraan toe.

Kwon voelt zich gefrustreerd omdat hij onbedoeld een hervorming die hij steunt, heeft ondermijnd en de stem van zijn vrouw heeft geannuleerd. Maar sindsdien hebben ze samen hun vriendennetwerk opgebrand om zijn ongeluk te delen.

Hij zei: ‘Als ik door het verhaal te delen voorkom dat iemand net als ik in de val wordt gelokt, of dat een of twee mensen in de val worden gelokt, zal dat hopelijk de balans opmaken.’