Ze zag geen opvallende rode vlaggen toen ze voor het eerst zijn Instagram-pagina stalkte. Geen foto’s waarop hij aan boord van een privéjet stapt. Nul-haspels waarop de sterretjes van de flesservice te zien zijn. Geen shirtloze spiegel-selfie in zicht.

In plaats daarvan was wat Erin Foster ontdekte toen ze door het account van de schattige jongen uit haar sportschool scrolde, ontwapenend gezond. Beelden van hem die poseert met zijn ouders of speelt in een plaatselijk basketbalteam.

Het fotografische bewijsmateriaal leidde haar tot twee mogelijke conclusies: óf hij was te goed voor haar, óf hij was te aardig – het soort man dat zich helemaal over zichzelf stortte als hij haar probeerde te plezieren, waardoor ze onvermijdelijk de kriebels kreeg.

Erin Foster, de maker van Netflix’s ‘Nobody Wants This’, deze maand in haar huis in West Hollywood.

(Christina House / Los Angeles Times)

Haar aannames over Simon Tikhman zouden gelukkig onjuist blijken te zijn. Maar Fosters vroege onderzoek op sociale media naar haar nieuwe verliefdheid bracht geen groot deel van zijn identiteit aan het licht: hij was joods. Dat maakte haar niets uit, maar het feit dat ze een niet-Jood was, was wel belangrijk voor hem.

Tikhman noemde het de eerste keer dat ze ooit samen rondhingen in 2018, terwijl ze na de sportschool met elkaar aan het kletsen waren – ‘dus LA’, zeggen ze in koor, terwijl ze met hun ogen rollen. ‘Met wie ik ook trouw, ze moet joods zijn,’ had hij gezegd.

Het verhaal van hoe het stel verliefd werd terwijl ze worstelden met hun verschillende culturele achtergronden, zou als inspiratie dienen voor Fosters nieuwe show, ‘Nobody Wants This’. In de serie, die deze week op Netflix debuteerde, speelt Adam Brody de rol van Noah, een rabbijn die gevoelens opmerkt voor podcaster op het gebied van seksadvies Joanne, gespeeld door Kristen Bell.

Tikhman, 40, is geen spiritueel leider; hij was medeoprichter van een muziekmanagementbedrijf. Hij beschouwt zichzelf niet eens als bijzonder religieus. Maar zijn ouders ontvluchtten in 1979 de voormalige Sovjet-Unie nadat ze werden vervolgd omdat ze Joods waren. Toen ze zich in San Francisco vestigden, brachten ze Tichman het idee bij dat hij een verplichting had om de Joodse afstamming voort te zetten.

‘Ik respecteer mijn ouders echt en ken de tegenslagen die ze hebben meegemaakt omdat ze joods waren’, zegt hij. “Ik zou ze niet willen teleurstellen.”

Foster was ondertussen zonder religie opgegroeid in een niet-traditioneel gezin. Haar vader, de songwriter David Foster, is vijf keer getrouwd geweest – zijn tweede vrouw was Erins moeder, voormalig model Rebecca Dyer, met wie hij drie van zijn zes kinderen kreeg. Een van de mannen met wie haar moeder later uitging, was joods, en Foster zegt dat ze in die periode liever naar de tempel ging dan naar de kerk. Tien jaar later koos ze ervoor om een ​​paar lessen over het jodendom te volgen met een vriendin die dieper in haar religie probeerde te duiken.

Het idee van bekering maakte haar dus niet bang. Vanwege haar ‘gecompliceerde familiestructuur’ merkte Foster dat ze verlangde naar het soort traditie waarmee ze nooit was opgegroeid.

Kristen Bell en Adam Brody spelen de hoofdrol in ‘Nobody Wants This’, dat losjes gebaseerd is op Erin Fosters eigen liefdesleven.

(Stefania Rosini/Netflix)

“Een groot deel van wat mij in Simon aantrok, was dat hij iemand was die grappig, cool en modern was, maar dat hij een beetje een ouderwets gevoel over zich had”, zegt Foster, 42. “Hij zal zeggen: ‘Hé, we moeten even bij die persoon gaan kijken, of ‘We moeten naar je oma gaan.’ Ik ben niet opgegroeid met de etiquette rond die dingen.”

Het is vroeg in de middag als Tikhman thuiskomt in het appartement van het echtpaar in West Hollywood, op slechts zeven minuten rijden van zijn kantoor, dat is gehuisvest in het Live Nation-gebouw. Ze wonen hier al twee jaar terwijl het huis dat ze in Hancock Park hebben gekocht, wordt gerenoveerd. Het is een modern, nieuw gebouw met eersteklas voorzieningen, maar de kamerhoge ramen kijken ook uit op de parkeerplaats van een supermarkt.

Voordat hij Foster komt kussen, gluurt Tikhman met zijn hoofd naar de kinderkamer waar de vier maanden oude dochter van het stel, Noa, net wakker is geworden van een dutje. De baby werd in mei in dit appartement geboren, het resultaat van twintig slopende IVF-rondes gedurende zes jaar. Na de geboorte plaatste Foster foto’s op Instagram van zichzelf terwijl ze hier in een opblaasbaar bad aan het bevallen was.

Online en op ‘The World’s First Podcast’, die ze samen met haar zus Sara presenteert, is Foster uitzonderlijk open over haar leven. Toen Tikhman aanvankelijk het vriendschapsverzoek van Foster op Instagram accepteerde – hij wachtte strategisch en irritant twee dagen om dit te doen – was hij niet blij toen hij hoorde dat ze een publieke figuur was.

“Het was geen ideale situatie”, geeft hij toe na te denken. “Ik ben gewoon meer een privépersoon.”

Het was niet genoeg om hem ervan te weerhouden met haar uit te gaan. Maar een paar jaar later, toen ze hem vertelde dat ze een idee voor een tv-programma had verkocht op basis van hun liefdesverhaal, raakte hij in paniek. Het was één ding als Foster in de schijnwerpers stond, maar dat wilde hij niet. Dus vroeg hij haar om niet verder te gaan met het schrijven van de show.

“Simon is niet op een slappe manier lief. Hij heeft een feministische ziel met een mannelijke energie”, zegt Foster over haar man.

(Met dank aan Erin Foster)

Het was 2022 en ze had al drie jaar geen woord geschreven. Na een korte acteerperiode toen ze in de twintig was – haar grootste rol was een boog van vijf afleveringen in ‘The OC’ – maakte Foster in 2012 een carrièreswitch en kreeg ze een baan als stafschrijver voor Ryan Murphy’s NBC-show ‘The New Normal’. Zij en haar zus Sara creëerden vervolgens samen de VH1-mockumentary-serie ‘Barely Famous’, waarmee ze hun aan Hollywood grenzende levens voor de gek hielden. Het duurde twee seizoenen, en in 2018 verkocht Foster een pilot genaamd ‘Daddy Issues’ aan 20th Century Fox. Ze speelde tegenover Don Johnson als een meisje wiens vader met haar beste vriendin gaat daten; het werd niet opgehaald.

Dus Foster draaide opnieuw. Ze werkte samen met Sara, werkte als creatief hoofd voor Bumble en lanceerde vervolgens samen een modelijn, Favorite Daughter. Op 35-jarige leeftijd ontmoette ze Tikhman. Maar een gezonde relatie hebben was niet bepaald een bron van inspiratie. Ze had altijd geschreven over personages die zichzelf saboteerden, die keer op keer dezelfde fouten maakten zonder tot de kern van hun problemen door te dringen. Zonder dat cynische wereldbeeld overweldigde haar writer’s block haar.

“Toen ik Simon ontmoette, had ik echt het gevoel dat ik moest kiezen tussen gelukkig zijn met de persoon met wie ik bedoeld was, of geïnspireerd worden”, zegt ze. “Omdat er niets grappigs was aan wat er gebeurde.”

“Toen ik Simon ontmoette, had ik echt het gevoel dat ik moest kiezen tussen gelukkig zijn met de persoon met wie ik bedoeld was, of geïnspireerd worden”, zegt Erin Foster.

(Christina House / Los Angeles Times)

Dat veranderde toen ze het conversieproces begon te doorlopen, dat tien weken duurde aan de American Jewish University. Tegen het einde van de reis kreeg ze vragen van een drietal rabbijnen over haar bedoelingen:

Weet je zeker dat je dit wilt doen? Het maakt het Joods-zijn niet makkelijker.

Ben je klaar om door mensen gehaat te worden?

Als er iemand is antisemitisch en vraagt ​​wie Joods is, ga je opstaan?

Als u en uw man gaan scheiden, blijft u dan joods?

Het waren vragen waar ze nog nooit eerder over had nagedacht. Ze knikte snel en stemde ermee in, maar de dilemma’s bleven haar bijblijven. Het wakkerde voor het eerst sinds jaren haar creativiteit aan en al snel had ze ‘Nobody Wants This’ aan Fox verkocht. (Het heette oorspronkelijk ‘Shiksa’, een woord dat Brody’s personage beschrijft als een oude Jiddische belediging die ‘tegenwoordig alleen maar betekent dat je een knappe, blonde niet-Jood bent’.)

Het enige was dat ze nooit voorbij Tikhman kwam.

‘Hij zei: ‘Sorry, je hebt er een show over verkocht Wat?”, herinnert Foster zich. “Ik raakte meteen in paniek. Ik had er nog niet eens over nagedacht (is een probleem). Voor mij dacht ik: ‘Oh mijn God, ik neem ons verhaal en verander er iets cools van. Graag gedaan.’ En hij had een ander standpunt.”

“Ik kom uit een zeer besloten gezin”, zegt Tikhman, waarmee hij zijn visie herhaalt. “Mijn moeder vertelde ons altijd verhalen over hoe je als Jood in de Sovjet-Unie het verkeerde zei, je naar de gevangenis kon worden gebracht.”

Bang dat de show haar relatie zou kunnen schaden, begon Foster te proberen het weg te wensen. Ze sleepte haar voeten op een pilotscript, in de hoop dat de producenten het idee uiteindelijk misschien zouden vergeten. Dat deden ze niet.

Maar een van de EP’s, Steve Levitan – de maker van “Modern Family” – had een scriptsuggestie die hielp bij het oplossen van enkele problemen van Foster. Noach was aanvankelijk geschreven om veel meer op Tikhman te lijken, waardoor Levitan niet zeker wist of de inzet tussen een verliefde Jood en een niet-Jood hoog genoeg was voor een tv-publiek. Een rabbijn en een heiden die verliefd worden? Nu was er een echt conflict.

Het hielp ook dat de ouders van Tikhman er volledig achter stonden, ondanks de angsten van hun zoon. Ze bracht uren aan de telefoon met zijn vader om te praten over mogelijke verhaallijnen, en later tijdens het filmen plaatste ze haar schoonmoeder op de achtergrond van een scène die was opgenomen in de Sinaï-tempel.

‘Dit is ook wat Erin zou moeten doen,’ zegt Tikhman nu. “Ze is een schrijfster en ze is er ongelooflijk goed in. Ik zat hier laatst naar een aflevering te kijken en dacht: ‘Ik wou dat ik zo goed was als dit personage.’ ”

‘Hij zei: ‘Sorry, je hebt er een show over verkocht Wat?” ‘Herinnert Erin Foster zich dat haar man, Simon Tikhman, zei. “Ik raakte meteen in paniek. Ik had er niet eens over nagedacht (het was een probleem).”

(Christina House / Los Angeles Times)

De obsessie met Brody’s knappe rabbijn zal ongetwijfeld wedijveren met de fan-razernij over Seth Cohen uit het begin van de jaren 2000, zijn personage dat een kern was van ‘The OC’. Hij is emotioneel beschikbaar en vertelt Bell’s personage vrijwel onmiddellijk dat hij geïnteresseerd is in een serieuze relatie met haar. Hij trekt stoelen uit, luistert naar haar podcast om haar beter te leren kennen, koopt bloemen voor haar moeder. En hij leert haar over Joodse tradities op een manier die niet neerbuigend is, bijvoorbeeld door haar mee naar buiten te nemen om naar de sterren te kijken ter gelegenheid van het einde van de Shabbat.

Dat gebeurde niet allemaal in het echte leven, maar Foster zegt dat de kern van het personage trouw is aan de essentie van Tikhman. Ze noemt een voorbeeld: toen ze nog maar vier maanden aan het daten waren, had ze een zakenreis naar Dallas geboekt voor 24 uur. Tikhman kwam erachter en zei dat hij mee zou doen. Foster was in de war: het was zo’n korte reis.

‘Hij zegt:’ Woont je oma daar niet? Ik heb haar nog nooit ontmoet en dat moet ook’, zegt Foster, die niet eens van plan was haar te zien. Maar inderdaad, Tikhman kwam, ze ontmoetten elkaar allemaal en al snel spraken hij en oma een paar keer per week aan de telefoon.

Foster lijkt haar echtgenoot echt in een verheven licht te zien – vaak verwijzend naar zijn ‘goedheid’ of hoeveel ‘beter’ hij is dan zij. Het is voorspelbaar dat dit hem gek maakt.

“Simon straalt gewoon een energie uit waarvan ik dacht dat die niet zou passen bij de mijne: dat ik te negatief zou zijn”, zegt ze. “Als ik in mijn verleden ooit iemand koos die goed was, was hij of zij te zacht voor mij – te lief of een opdringerigheid. En Simon is niet op een slappe manier lief. Hij heeft een feministische ziel met een mannelijke energie.”

Alsof het een teken is, loopt de nieuwe oppas van het stel met Noa langs; de verzorger is pas twee dagen geleden begonnen en spreekt Russisch, waarvan ze hopen dat hun dochter het uiteindelijk zal leren.

‘Dit is mijn andere meisje,’ zegt Tikhman trots, terwijl hij in de wang van het kind knijpt.

De reden dat Foster zo veel over hem praat – over hoe gelukkig hun familie haar maakt – is dat ze er niet altijd zeker van was dat dit voor haar in het verschiet lag. Ze had tenslotte een relatie met Chad Michael Murray toen ze in de twintig was.

Maar lange tijd vond ze het leuk om single te zijn. Ze hield van flirten en genoot van haar routines: ze dronk troostend haar ochtendkoffie in haar ontbijthoekje. Ze vroeg zich af voor wie ze dat ooit zou willen opgeven, met wie ze de hele tijd in haar ruimte te maken zou kunnen krijgen.

“Ik dacht niet dat het mogelijk was, en daar was ik best wel tevreden mee”, zegt ze. ‘En nu moet ik mezelf ervan weerhouden om naar hem toe te gaan en op zijn schoot te gaan zitten. Ik ben geobsedeerd door Simon; hij is mijn muze. En deze show is als een liefdesbrief voor hem.