Terence Winter is een van de hardst werkende schrijvers in Hollywood. Hij werd bekend als schrijver en uitvoerend producent op De Sopranen en ging verder met het creëren van de serie Promenade-imperium En Vinyl en schrijf de scenario’s voor De Wolf van Wall Street En Bob Marley: Eén Liefdewaarmee hij een Academy Award-nominatie verdiende voor de eerste. Hij is momenteel schrijver en uitvoerend producent voor de misdaaddramedyserie van Paramount+ Tulsa-koningdat op 15 september terugkeert voor seizoen 2.

Tulsa-koningdie werd gemaakt door superproducer Taylor Sheridan van de Geelsteen franchise, met Sylvester Stallone als Dwight “The General” Manfredi, een maffioso uit New York wiens familie hem verbannen naar Tulsa, Okla. In seizoen 1 vestigt hij zich als speler in zijn onverwachte nieuwe thuis, breekt uiteindelijk met zijn oude familie en begint zijn eigen misfit crew. Maar aan het einde van seizoen 1 wordt Dwight gearresteerd door Stacy (Andrea Savage), zijn ATF-agent liefdesbelang, die een keuze maakt tussen Dwight en de wet. Terwijl seizoen 2 op gang komt, heeft Dwight te maken met die juridische problemen terwijl hij ook probeert zijn relatie met zijn dochter, Tina (Tatiana Zappardino), en zijn kleinzonen te herstellen, zijn bedrijf in Tulsa verder uit te bouwen en nieuwe vijanden af ​​te weren, waaronder zakenman Cal Thresher (Neal McDonough) uit Tulsa en gangster Bill Bevilaqua (Frank Grillo) uit Kansas City.

LEES OOK: De complete gids voor herfst-tv

Winter keerde bijna niet terug voor seizoen 2. Hij was de showrunner voor seizoen 1, maar verliet de serie na seizoen 1 vanwege creatieve meningsverschillen. Gelukkig werden die meningsverschillen opgelost en werden de schema’s uitgewerkt nadat de schrijvers vorig jaar staakten, zodat Winter kon terugkeren in een nieuwe functie als uitvoerend producent en schrijver, gericht op de scripts van de serie, met meer taken aan de productiekant door regisseur/EP Craig Zisk. Zoals de meeste andere series van 101 Studios, heeft de serie geen traditionele showrunner.

Winter sprak met TV Guide over wat er gaat gebeuren in Tulsa-koning Seizoen 2, zijn relaties met Taylor Sheridan en Sylvester Stallone, hoe het is om als geboren New Yorker in Oklahoma te wonen, en nog veel meer.

Wat is er nieuw en anders in Tulsa-koning Seizoen 2?
Winter: Het feit dat we nu echt meer te weten komen over onze personages in de loop van het seizoen. Seizoen 1 is een geweldige kans om de tafel te dekken, om iedereen te leren kennen en hun relaties met elkaar. En het geweldige aan seizoen 2 is dat je daar verder op in kunt gaan. Een beetje meer van het achtergrondverhaal, een beetje meer van de relaties tussen mensen. Er is ook een soort magie die ontstaat als je twee acteurs in een scène zet die nog nooit eerder hebben samengewerkt, en je denkt: ‘Oh mijn God, dit is geweldig. We moeten hier meer van krijgen.’ Dus dat krijg je ook te zien naarmate het seizoen vordert. Je krijgt een verdere uitbreiding van Dwights wereld, met veel meer over zijn achtergrondverhaal en zijn pogingen om zijn relatie met zijn dochter en zijn zus te herstellen en een relatie op te bouwen met zijn kleinzonen. En uiteraard heeft hij dit jaar een aantal nieuwe uitdagingen, in de vorm van twee antagonisten die binnenkomen. Neal McDonough is er een van, en dan Frank Grillo, die een andere man speelt die het opneemt tegen Dwight.

Welke karaktercombinaties heb je samengesteld en waarvan je dacht: “Ja hoor, dit is geweldig”?
Winter: We zien Jay Will (die Tyson speelt, Dwights chauffeur en rechterhand) en Max Casella (die Manny speelt, Dwights voormalige familielid uit New York die naar Tulsa vluchtte en zich uiteindelijk bij Dwights nieuwe outfit voegde) een beetje. We zien Garrett Hedlund (die Mitch Keller speelt, een voormalige rodeo-ster en bareigenaar die een van de stoerste leden van Dwights crew is) en Dwights dochter een beetje samen. We zagen vorig seizoen een beetje van Martin Starr (die Dwights financiële tovenaar Bodhi speelt) en Jimmy the Creek (een Native American heavy gespeeld door Glen Gould), maar we krijgen iets meer te zien. Dat zijn een paar goede voorbeelden van relaties die zich gedurende het jaar ontwikkelen.

Het personage van Frank Grillo, maffiabaas Bill Bevilaqua uit Kansas City — is dat een verwijzing naar Matthew Bevilaqua van De Sopranen?
Winter: Nee, weet je, het is zo grappig. Ik was Matthew Bevilaqua helemaal vergeten totdat ik die naam had bedacht. Ik weet het niet, misschien zijn ze verre verwanten in het fictieve universum. Dat was zijn zeer ongelukkige achterneef uit New Jersey.

Dat is zo grappig! En ik dacht: “Oh, het is een soort grap, want Frank Grillo had op De Sopranen; hij is dat type man.”
Winter: Absoluut. Ik ben verrast dat hij dat niet was. Ik bedoel, er zijn zoveel dingen in je achterhoofd. Op Promenade-imperiumer is een personage gespeeld door Michael Shannon, Van Alden, die een federale agent was. Ik heb die naam gewoon bedacht. Maar toen realiseerde ik me dat ik, als ik naar het huis van mijn schoonmoeder reed, langs een straat kwam die Van Alden heette. Ik dacht: ‘Oh mijn God, daar heb ik dat vandaan en ik wist het niet eens.’

Je bent weggegaan Tulsa-koning na seizoen 1 voor wat werd gerapporteerd als creatieve verschillen. En met wat ik weet over de zeer specifieke manier waarop Taylor Sheridan werkt, geloof ik dat dat waar is. Wat kun je zeggen over waarom je bent weggegaan en wat je terugbracht?
Winter: Taylor had de originele pilot geschreven en zei toen gewoon: “Hier, pak het en ga ermee aan de slag en doe je ding.” En dat deed ik, en ik leidde af dat hij of zij niet bepaald blij waren met waar ik de show heen wilde brengen. En ik zei: “Nou, kijk, het idee was dat dit mijn ding zou worden, en als jullie iets anders willen doen, prima.” En dan, weet je, ik denk dat we er allemaal over zouden praten en zouden zeggen: “Weet je wat? Bij nader inzien werkt dit eigenlijk, laten we er gewoon bij blijven en dat doen.” En het was een groot kumbaya-moment, en alle dingen werden vergeven, en we gingen gewoon verder, waar ik erg blij mee ben.

Dat is geweldig, want de show was een succes. Waarom zou je dan iets veranderen dat al werkt?
Winter: Weet je, Taylor is extreem hands-on met alles wat hij heeft gedaan. En ik kan niet voor hem spreken, want ik ben niet hij. Hij heeft zeker recht op zijn mening. Dit is een show die hij heeft gemaakt. Maar op een gegeven moment zei hij: “Weet je wat, je doet het, dus ga.” En zoals ik al zei, we gingen gewoon verder.

Hoe is je relatie met hem en Sylvester Stallone nu, vooral nu meneer Stallone een erkende schrijver is van de serie?
Winter: Ik heb Taylor eerlijk gezegd maar één keer ontmoet, twee jaar geleden. Hij schreef de originele versie van de pilot, zoals ik al zei, en toen heb ik het overgenomen, dus hij is niet echt betrokken geweest bij de ontwikkeling of de productie van de show. Dus ik praat niet echt met hem, we doen gewoon de show. Het is Stallone die echt mijn creatieve partner is hier, en hij is fenomenaal. Met hem krijg je niet alleen een acteur, je krijgt een schrijver, een producent, een regisseur, een editor, alles. Hij is ongelooflijk detailgericht en echt geïnvesteerd in de show en in het personage. Hij kijkt naar het personage alsof hij zegt: “Dit ben ik.” Het beste compliment dat ik kreeg toen hij mijn pilot las, was dat hij zei: “Dit is op maat gemaakt voor mij. Dit is wie ik ben. Dit is wie ik zou zijn als ik een maffiabaas was. Dit is precies hoe ik praat,” enzovoort. Dus hij heeft meningen over alles wat Dwight doet en werkt heel hard, tot het punt dat zijn vingerafdrukken op alles staan, zelfs op scripts waar hij niet op vermeld staat. Hij geeft me ideeën, en hij past dialogen aan en stuurt me gedachten en geeft me notities. Weet je, het zou heel makkelijk voor hem zijn om gewoon binnen te komen en te zeggen: “Oké, wat moet ik zeggen? Wat moet ik doen?” en gewoon de show te doen. Maar hij heeft echt geïnvesteerd in de show en het succes ervan, en in wie Dwight is.

Hoe ga je met hem om als je het niet eens bent over een personage of verhaal?
Winter: Nou ja, ik ben het gewoon met hem eens.Lachen.) Ik laat hem gewoon zijn gang gaan. Ik ben niet dom. Hij is tenslotte Rocky. Nee, dat is absoluut niet waar. Soms gaan we erover in, en we leggen allebei ons standpunt uit, en meestal komen we tot een middenweg. Maar over het algemeen zijn we het eens over wie Dwight is en wat hij wel of niet zou doen. Wat ik zo leuk aan hem vind, is dat hij niet het type acteur is dat zichzelf altijd probeert te beschermen en zichzelf er goed uit wil laten zien. Hij vindt het niet erg om het mikpunt van de grap te zijn, of zelfspot te hebben, of Dwight de verkeerde beslissingen te laten nemen. Hij hoeft niet altijd gelijk te hebben in de show, wat geweldig is. Ik denk dat er veel acteurs zijn die zouden zeggen: “Oh nee, ik moet onfeilbaar zijn, en ik moet altijd weten wat het juiste is om te doen.” En zijn personage maakt fouten, en ik denk dat hij dat omarmt, en ik denk dat dat hem een ​​herkenbaarder persoon maakt.

Ik weet dat je een geboren New Yorker bent en inwoner van Los Angeles. Wat heb je geleerd over de rest van het land door deze show te doen?
Winter: Ik leerde dat Oklahoma in de zomer bloedheet is, en ook, zoals het liedje zegt, de wind waait echt over de vlakte. Het was winderig, en het was alsof je in de Sahara woestijn was, of hoe ik me voorstel dat de Sahara woestijn eruit zag. En weet je, mensen zijn niet zo heel anders. New Yorkers zijn natuurlijk wat cynischer en ruwer, maar mensen zijn eigenlijk overal hetzelfde. We proberen allemaal gewoon de dag door te komen en onszelf en onze families te voeden. Maar het was eigenlijk een genoegen. Ik heb een tijdje in Oklahoma City gewoond, en het was erg cool. Ik vond het daar echt heel leuk.

Maar de serie verhuisde voor seizoen 2 naar Georgia.
Winter: Ja, dat waren productieoverwegingen, waar ik me niet echt mee bemoei. Ik zit gewoon in de creatieve afdeling. Je vertelt me ​​waar we gaan filmen, en daar ga ik heen. Maar het pakte goed uit. Atlanta heeft een geweldige infrastructuur en een hoop crewmensen en podiumruimte en alles. Ook is het er bloedheet, niet anders dan in Oklahoma, maar niet zo winderig, maar ook heerlijk eten en al dat soort dingen. Dus het was een beetje anders, maar het was geweldig. Veel van de interieurs, het maakt niet uit waar je die doet, natuurlijk, omdat je binnen bent, en dan was het exterieur een kleine uitdaging, om dingen te laten matchen met Oklahoma. Maar we hebben ook in Oklahoma gefilmd, dus je krijgt die exterieurs te zien, dus ik denk niet dat mensen het verschil zullen opmerken als we verdergaan.

Heb je zelf ervaringen met vis-uit-het-water-situaties die je in Oklahoma City of waar dan ook hebt meegemaakt die in de serie terecht zijn gekomen?
Winter: In eerste instantie ging ik drie dagen naar Tulsa om gewoon wat rond te lopen, en ik was gewoon verbaasd over hoeveel winkels er borden hadden hangen met de tekst “Geen wapens toegestaan.” Zoals elke winkel. Er zijn hier blijkbaar veel wapens. En als New Yorker voelt overal anders alles langzaam aan. Zelfs toen ik in Los Angeles aankwam, voelde ik me vergeleken met Mayberry. Alles is van, doe het rustig aan. En nog meer in Oklahoma, het is van, ontspan gewoon. Het is prima. Op een gegeven moment zat ik in een busje, en er stond een auto voor het busje, en de andere New Yorker bij me zei tegen de bestuurder: “Toeter maar.” En ze zeiden: “Dat doen we hier niet.” Als je bij een rood stoplicht staat en de persoon voor je ziet het rode stoplicht niet, dan wacht hij twee minuten in plaats van zachtjes te toeteren. Dat doe je niet. Dit is niet New York.

Hoe denk je over de huidige staat van de industrie, met alle onzekerheid en het ‘overleven tot 2025’-probleem?
Winter: Weet je, sinds ik dit doe, een miljoen jaar geleden, zeiden sommige mensen elk jaar: “Dit is het slechtste jaar ooit. Het is nog nooit zo slecht geweest.” Ik geloof ze eindelijk. Dit is echt het slechtste jaar ooit. Dit is echt heel moeilijk geweest. Er zijn zoveel mensen werkloos. De ontwikkeling gaat heel langzaam. Het is echt een uitdaging voor vrienden van mij in de business om dingen op te zetten, of mensen ja te laten zeggen, of zelfs mensen te laten afspreken over nieuwe projecten. Dus ik hoop dat “survive ’til ’25” klopt, en dat het omslaat, want het is behoorlijk somber daarbuiten. Het is anders dan alles wat ik ooit eerder heb gezien, en ik ben heel blij en gezegend dat ik werk. Ik hoop dat het omslaat, want het is slecht voor veel mensen.

Tulsa-koning Seizoen 2 gaat zondag 15 september in première op Paramount+. Seizoen 1 is nu beschikbaar om te streamen.